het bijvoeglijk naamwoord

zelfst.naamw.

Verbuigingen:	bijvoeglijke naamwoorden
Verbuigingen:	bijvoeglijk naamwoordje

een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen

Bron: WikiWoordenboek.

• • [grammatica] een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen.
• 1) Naamwoord
• Een 'bijvoeglijk naamwoord' of 'adjectief' is een woordsoort in de taalkundige benoeming. Een bijvoeglijk naamwoord kan in een zin op twee manieren gebruikt worden: attributief en niet-attributief.
• Een bijvoeglijk naamwoord (of: adjectief) noemt een eigenschap of toestand van een door een zelfstandig naamwoord uitgedrukte zelfstandigheid. Een bijvoeglijk naamwoord kan als bijvoeglijke bepaling aan een zelfstandig naamwoord voorafgaan:
• Een bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord. Het geeft een eigenschap aan, bijvoorbeeld oude in het oude huis. Als je meer eigenschappen van een zelfstandig naamwoord wilt aangeven, kun je de bijvoeglijke naamwoorden achter elkaar zetten.

Toon uitgebreidere definities

bijvoeglijk naamwoord

1. Wat is een bijvoeglijk naamwoord? Zie Bijvoeglijk naamwoord
2. Wat is juist: het bijvoeglijk naamwoord of het bijvoeglijke naamwoord? Zie het bijvoeglijk naamwoord / het bijvoeglijke naamwoord

Is het 'de bijvoeglijk naamwoord' of 'het bijvoeglijk naamwoord'?

Het is 'het bijvoeglijk naamwoord', want bijvoeglijk naamwoord is onzijdig. Als je het aanwijst is het 'dat bijvoeglijk naamwoord'.

Wat betekent bijvoeglijk naamwoord?

'een woordsoort die wordt gebruikt om een eigenschap of hoedanigheid van een zelfstandig naamwoord te benoemen'

Hoe spel je bijvoeglijk naamwoord?

bijvoeglijk naamwoord spel je B I J V O E G L I J K Spatie N A A M W O O R D

Zoek bijvoeglijk naamwoord op Woordenlijst.org
Zoek bijvoeglijk naamwoord op Google
Zoek bijvoeglijk naamwoord op Wikipedia